Besøk Museene i Akershus
Med våre lokale museer rundt i hele fylket viser MiA et bredt spekter av det mangfoldige og fargerike Akershus. Tett inntil Oslo, men allikevel ukjent for mange, med spennende historie og interessante besøksmål.
Hulda og Arne Garborgs hjem Labråten
Labråten er heimen til Hulda og Arne Garborg. På Labråten hadde ekteparet ein roleg stad der dei kunne skrive og drive med kulturell verksemd. Det var ein formidlingssentral som vidareførte impulsar frå både Europa og verda elles, ein møtestad for tankar og skaping knytt til den breie kulturelle straumen som ikkje er avgrensa av nasjonale grenser, religion eller rase.
Ein kan kjøpe seg mat, men ikkje matlyst; medisinar, men ikkje helse; mjuke senger, men ikkje svevn; lærdom, men ikkje vit; stas, men ikkje venleik; glans, men ikkje hyggje; moro, men ikkje glede; kameratar, men ikkje venskap; tenarar, men ikkje truskap; gråe hår, men ikkje fred. Skalet av alle ting kan ein få for pengar. Men ikkje kjernen; den kan ikkje kjøpast for pengar.
Hulda og Arne Garborg, oljemaleri av Otto Valstad
Om Labråten
Labråten vart selt av Garborgs arvingar til Asker kommune våren 1995. Asker museum står for drifta av staden. Det har vore få endringar etter Hulda og Arne si tid, og heimen står der for at folk skal kunna sjå han. Her på Labråten hadde ekteparet ein roleg stad der dei kunne skrive og drive med kulturell verksamd elles. Bustaden var sentral samstundes som han låg eit stykke unna det hektiske sosiale livet i Kristiania. Han var landleg og ga rom for skifte mellom praktisk og åndeleg verksemd, Samstundes var han alltid åpen for venner og åndsfrender. Unge kunstnarar som Olav Nygård og Rasmus Løland fekk rom og støtte her. Derfor har Labråten ein særeigen plass i den norske åndshistoria. Dei som budde her bidrog til å forme den norske identiteten med sitt arbeid for språk og litteratur, teater, biletkunst og kulturelle tradisjonar frå bygdene.
En tenkende Arne Garborg
Eg skriv både når eg skriv og når eg kviler; skriv når eg er ute og går; skriv når eg får meg mat; når eg er barnejente, når eg les, når eg søv; det mel og masar i hjernen min støtt; det er bilete og tankar, sinne og glede, moro og hat i pinefull skifting; hovudet er som ei maurtue; det er som hjernen glødde og ville gå i brann.
